آرامگاه کوروش کبیر در پاسارگاد، یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های معماری هخامنشی است که سادگی و عظمت را در کنار هم به نمایش می‌گذارد. ساختار این بنا از سنگ‌های عظیم یکپارچه شکل گرفته که با ظرافت و دقت روی هم قرار گرفته‌اند. طراحی آرامگاه، متاثر از باورهای مذهبی و الهی آن دوران بوده و نشان از احترام به جایگاه کوروش دارد. فرم پله‌ای بنا، مفهومی از تعالی و حرکت به سوی آسمان را القا می‌کند. فضای درونی بسیار ساده و کوچک است که در تضاد با شکوه بیرونی، بیانگر فروتنی و تقدس می‌باشد. سقف شیبدار و حجم کلی مکعب‌گونه آرامگاه، یادآور الگوهای معماری بومی فلات ایران است. این بنا در دل طبیعت قرار دارد و پیوندی ناگسستنی میان انسان، معماری و محیط ایجاد کرده است. آرامگاه کوروش نه‌تنها یک اثر تاریخی بلکه سندی ماندگار از هویت و تمدن ایران باستان است.