آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی نمونه‌ای برجسته از تلفیق معماری ایرانی اسلامی است که با جزئیات دقیق و تناسبات چشم‌نواز ساخته شده است.
این بنا با هندسه منظم و تزئینات آجری، آینه‌کاری و کاشی‌کاری هویتی خاص به معماری مذهبی بخشیده است.
استفاده از طاق‌ها و گنبدهای پیوسته باعث ایجاد شکوه فضایی و حس معنویت در ذهن بیننده می‌شود.
سازماندهی فضاها بر اساس سیر حرکتی زائران طراحی شده و همین امر ارزش عملکردی آن را دوچندان می‌کند.
ترکیب فضاهای باز و بسته با حیاط مرکزی و رواق‌های جانبی، جریان نور طبیعی را تقویت می‌کند.
نمای بیرونی با تناسبات دقیق و فرم‌های عمودی جلوه‌ای باشکوه دارد و با هویت تاریخی اردبیل همخوانی یافته است.
درون‌مایه اصلی بنا توجه به روحانیت و آرامش معنوی بوده که در هر جزئیات مشهود است.
این مجموعه را می‌توان الگویی زنده از اصالت معماری ایرانی و میراث فرهنگی جهانی دانست.