خانههای تاریخی کاشان از مهمترین نمونههای معماری مسکونی ایران در دوران قاجار هستند.
خانه شعاعی با ساختار درونگرا، حیاط مرکزی و اتاقهای پیرامونی، هویت اصیل معماری کویری را بازتاب میدهد.
تقسیمبندی فضاها به گونهای است که حریم خصوصی خانواده و کارکردهای روزمره به بهترین شکل تامین شود.
تزئینات گچبری، کاربندیهای ظریف و طاقهای ضربی از شاخصترین ویژگیهای این بنا هستند.
بهرهگیری از بادگیرها و سیستمهای تهویه سنتی نشاندهنده هوشمندی معماران در مواجهه با اقلیم گرم و خشک است.
حوضها و باغچههای میانی، زیبایی و آرامش بصری فضا را دوچندان کردهاند.
مصالح بومی همچون خشت، آجر و چوب، استحکام و پیوند بنا با محیط را شکل دادهاند.
خانه شعاعی نمونهای کامل از تعامل فرهنگ، اقلیم و هنر معماری ایرانی در بافت تاریخی کاشان است.