بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی یکی از ارزشمندترین شاهکارهای معماری اسلامی ایران است. ترکیب هنرمندانه فضاهای مذهبی و آیینی با ظرافت‌های هنری در این بنا چشمگیر است. هندسه دقیق، تناسبات موزون و بهره‌گیری از خطوط و تزئینات اسلامی هویت خاصی به مجموعه بخشیده است. این بنا نه تنها محلی برای آرامش روحانی بوده بلکه نمادی از شکوه و اقتدار فرهنگی دوران صفویه محسوب می‌شود. کاشی‌کاری‌ها، گچ‌بری‌ها و مقرنس‌کاری‌های پیچیده، معماری آن را به اثری بی‌بدیل تبدیل کرده است. جانمایی فضاها با هدف ایجاد سیر و سلوک معنوی صورت گرفته است. مسیر حرکتی زائران با دقت طراحی شده تا هر بخش تجربه‌ای متفاوت القا کند. معماری بقعه تلفیقی از تقدس، زیبایی و عملکرد است که آن را به یک اثر منحصر به فرد در تاریخ ایران بدل کرده است.