معماری اسلامی در ایران همواره به‌عنوان نماد هویت فرهنگی و زیبایی‌شناسی شناخته می‌شود. مسجد استاد و شاگرد نمونه‌ای درخشان از ترکیب هنر سنتی و فن مهندسی است. تناسبات دقیق در طراحی ایوان‌ها، شبستان و محراب، انسجام فضایی ویژه‌ای به بنا بخشیده است. استفاده از آجرکاری منظم و تزئینات هندسی، جلوه‌ای از هنر اصیل ایرانی را نمایان می‌کند. طاق‌ها و قوس‌ها علاوه بر نقش سازه‌ای، به غنای بصری کمک شایانی کرده‌اند. نورپردازی طبیعی با کمک بازشوها، محیط داخلی را پویا و معنوی ساخته است. هندسه دقیق در پلان و نما، وحدت میان عملکرد و زیبایی را به نمایش می‌گذارد. این اثر نمادی زنده از تداوم سنت معماری ایرانی اسلامی است.