معماری مساجد ایران همواره با هندسه دقیق و تناسبات چشم‌نواز شناخته می‌شود. در طرح مسجد ابرندآباد می‌توان هماهنگی بین فضاهای باز، شبستان‌ها و گنبدخانه را به وضوح مشاهده کرد. تکرار قوس‌ها و طاق‌ها نشان از تاکید بر محوریت معنوی و آرامش درونی دارد. بهره‌گیری از هندسه دایره و مربع در پلان به معنای پیوند زمین و آسمان در فضای عبادی است. استفاده از ایوان‌های بلند و حجمی متعادل، حس عظمت و شکوه معماری ایرانی-اسلامی را تقویت می‌کند. ترکیب فضاهای جمعی و خصوصی در این بنا، پاسخگوی نیازهای عبادی و اجتماعی جامعه بوده است. نورپردازی طبیعی از طریق بازشوها، کیفیت روحانی بنا را دوچندان می‌سازد. این مسجد نمونه‌ای ارزشمند از استمرار سنت‌های معماری اصیل ایران در گذر زمان است.