مسجد امام سمنان که به نام مسجد سلطانی نیز شناخته می‌شود، یکی از برجسته‌ترین بناهای مذهبی و تاریخی ایران در دوره قاجار است. این مسجد با الهام از سنت معماری ایرانی-اسلامی و با تاکید بر تقارن، تناسبات هندسی و عظمت فضایی ساخته شده است. ورودی‌های شاخص، ایوان‌های مرتفع و گنبدی باشکوه از ویژگی‌های شاخص این بنا به شمار می‌رود. در طراحی این مسجد، هم بعد عبادی و هم کارکرد اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته شده است و همین ویژگی، آن را به اثری ماندگار در تاریخ معماری بدل کرده است.
از نظر معماری، مسجد بر اساس الگوی چهارایوانی بنا شده و حیاط مرکزی آن به‌عنوان قلب مجموعه عمل می‌کند. گنبد عظیم و ایوان‌های عمیق جلوه‌ای از قدرت و معنویت را به بیننده القا می‌کنند. همچنین حجره‌ها و شبستان‌های اطراف صحن، فضایی مناسب برای تجمع، آموزش و عبادت فراهم کرده‌اند. تزئینات آجری و کاشی‌کاری‌ها با ظرافت خاصی، هویت اصیل ایرانی-اسلامی را بازتاب می‌دهند.