خانه لاله‌ای تبریز، نمونه‌ای ارزشمند از معماری بومی با هویت اصیل ایرانی است. این بنا با ساختاری متقارن، حیاط مرکزی و فضاهای پیرامونی، برگرفته از الگوی خانه‌های سنتی ایرانی به‌شکل درون‌گرا طراحی شده است. پلان‌های منظم، مصالح بومی همچون آجر و چوب، و طراحی اقلیمی هوشمندانه از جمله ویژگی‌های شاخص این خانه‌اند. کاربرد ایوان‌ها و پنجره‌های متعدد برای تهویه طبیعی و نورگیری، جلوه‌ای خاص به فضا بخشیده است. تنوع فضاهای خصوصی، نیمه‌خصوصی و عمومی نشان‌دهنده رعایت سلسله‌مراتب فضایی در طراحی آن است.
این خانه، محل زندگی استاد یحیی ذکا پژوهشگر و ایران‌شناس برجسته بوده و از حیث فرهنگی نیز ارزشمند است.