خانه گنجه‌ای، از شاخص‌ترین نمونه‌های معماری بومی و تاریخی تبریز است که در دوران قاجار شکل گرفته و در عین سادگی، تجمل و زیبایی معماری ایرانی-آذری را به نمایش می‌گذارد. این بنا، نماینده‌ی هماهنگی کامل میان عملکرد، اقلیم، و هنر معماری سنتی است.
از ویژگی‌های مهم معماری خانه گنجه‌ای می‌توان به تقارن در ترکیب نما، تنوع در بازشوها، حضور ایوان مرکزی و تاکید بر ورودی اصلی اشاره کرد. استفاده از آجرکاری تزئینی، قوس‌های ریتم‌دار و بافت‌های متراکم در نما، از جمله المان‌های شاخص طراحی آن است. این اثر همچنین دارای پلانی منظم، طبقات مجزا با عملکردهای خاص و ارتباط عمودی با پلکان دوطرفه‌ی نمادین است.
خانه‌های اصیل تبریز چون گنجه‌ای، به‌واسطه اقلیم سرد و کوهستانی این منطقه، با ضخامت دیوارها، پنجره‌های چوبی دو‌لایه، و جانمایی حیاط مرکزی طراحی شده‌اند. توجه به جزئیات و ترکیب سنت و عملکردگرایی، ساختار این بنا را به الگویی ناب برای مطالعات معماری تبدیل کرده است.