تاج محل یکی از شاخص‌ترین بناهای جهان است که تلفیقی از هنر، عشق و معماری اسلامی هندی را در خود جای داده است.
این بنا در قرن هفدهم میلادی به دستور شاه جهان ساخته شد و به عنوان نماد عشق ابدی شناخته می‌شود.
معماری آن بر پایه تقارن کامل و ترکیب موزون گنبد، ایوان‌ها و مناره‌ها استوار است.
گنبد اصلی، با شکوهی بی‌مانند، در مرکز بنا قرار گرفته و هویت آن را تعریف می‌کند.
استفاده از مرمر سفید و سنگ‌های قیمتی در تزیینات، جلوه‌ای منحصر‌به‌فرد به بنا بخشیده است.
حضور چهار مناره در چهار گوشه، حس استحکام و وقار بنا را دوچندان می‌کند.
نقوش اسلیمی و کتیبه‌های قرآنی، پیوندی میان هنر و معنویت ایجاد کرده است.
تاج محل نمادی است از تلاقی شکوه معماری مغولی با روحانیت و احساس انسانی.