تحلیل معمارانه پروژه:
خانه‌های تک‌خانواری بخشی از میراث معماری معاصر هستند که پیوندی میان آسایش شخصی و هویت فضایی برقرار می‌کنند. در این طرح، سعی شده کارکردهای متنوع یک زندگی شهری در قالبی ساده، کاربردی و انسانی گنجانده شود. ارتباط نرم بین فضاهای عمومی و خصوصی، بهره‌گیری از نور طبیعی و تهویه متقابل، و تفکیک عملکردی آشپزخانه، نشیمن و اتاق‌ها به شکلی منسجم طراحی شده‌اند.
معمار در این پروژه تلاش کرده با در نظر گرفتن ابعاد زمین محدود، حداکثر بهره‌برداری فضایی را با حفظ کیفیت زندگی ممکن سازد. سیرکولاسیون داخلی به‌صورت پیوسته و روان شکل گرفته و ارتباط بین طبقات نیز با رعایت سلسله‌مراتب فضایی در نظر گرفته شده است. استفاده از اشکال ساده هندسی و فرم متعادل، ظاهری آرام و در عین حال پویا به بنا بخشیده است.