این پروژه مسکونی ۴ طبقه، نمایانگر نگاهی دقیق به طراحی معاصر شهری‌ست که میان تراکم، عملکرد و زیبایی توازن برقرار کرده است. ساختار این بنا با تاکید بر نظم هندسی، دسترسی بهینه و استفاده حداکثری از فضا، راهکاری ایده‌آل برای پروژه‌های محدود به عرض زمین در بافت‌های متراکم محسوب می‌شود. با تلفیق الگوهای معاصر در پلان‌گذاری و طراحی نما، بنا نه‌تنها کاربردی، بلکه چشم‌نواز نیز هست. مسیرهای حرکتی به‌گونه‌ای تعریف شده‌اند که با جریان منطقی حرکت افراد و نور هماهنگ باشد. ایجاد پارکینگ زیرزمینی، فضای خدماتی کارآمد، و تفکیک طبقات مسکونی، نشان از نگاه مهندسی و معمارانه دقیق دارد. سیرکولاسیون عمودی با جانمایی مناسب راه‌پله و آسانسور به شکلی طراحی شده که اختلالی در فضاهای مفید داخلی ایجاد نمی‌کند. این ساختمان، تعریفی نو از کاربردگرایی معماری در قالب فرم ساده ولی هدفمند است.