خانه وستن، اثری از لاوسون، روایتی معمارانه از جهان خیال و واقعیت است. این پروژه در دل سبک سورئالیسم شکل گرفته؛ جریانی که معماری را از منطق صرف فراتر می‌برد و آن را به تجربه‌ای حسی و رویاگون بدل می‌کند. خطوط منحنی، سطوح شکسته و فضاهای غیرمنتظره در این اثر، ذهن را به بازی می‌گیرند. این خانه نه‌تنها یک اقامتگاه، بلکه تندیس زنده‌ای‌ست از مواجهه معماری با ذهن ناخودآگاه انسان. فرم‌های ترکیبی و چینش پلان‌ها القاگر فضایی پویا، شاعرانه و معماگونه‌اند.
در نقشه‌های ترسیمی، پلان‌ها به‌صورت طبقه‌ای، مقطع، نما و سایت پلان طراحی شده‌اند. استفاده از خطوط منحنی و هندسه دایره‌ای در مرکز پلان، گویای محوریت فضاهای مرکزی است. تضاد رنگ‌ها و ضخامت خطوط نیز بر خوانایی اجزای سازه‌ای افزوده‌اند. در پلان‌ها، آشپزخانه، نشیمن، اتاق‌های خواب و حتی سیرکولاسیون به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که گویی از یک رویا برخاسته‌اند.