در طراحی این پروژه، مفهوم «مسکن برای همه» به‌گونه‌ای ملموس تحقق یافته است. هدف، ایجاد واحدهایی مقرون‌به‌صرفه، ایمن و استاندارد برای اقشار کم‌درآمد در مناطق محروم بوده؛ بی‌آن‌که کیفیت فضا و اصول طراحی فدای محدودیت‌های اقتصادی شود. در این طرح، از مصالح بومی، پلان‌های فشرده و فرم‌های ساده بهره گرفته شده تا اجرای سریع و کم‌هزینه در هر بستر جغرافیایی ممکن شود. ارتباط بین فضاهای داخلی، رعایت نورگیری، تهویه طبیعی و فضاهای مشاع کاربردی، همه با نگاه انسانی و عدالت‌محور تعریف شده‌اند.
این مجموعه بر اساس اصول طراحی پایدار و اقتصادی برای اقشار آسیب‌پذیر مناطق کم‌برخوردار طراحی شده است. چیدمان فضاها به‌گونه‌ای است که حداکثر استفاده از متراژ اندک، بدون افت کیفیت فضایی را فراهم کند. سادگی پلان، مصالح در دسترس و ساختار سبک اسکلت، امکان اجرا با حداقل امکانات را ممکن می‌سازد. در طراحی نما و فرم کلی، پرهیز از تزئینات و تمرکز بر عملکردگرایی مشهود است. نور طبیعی از طریق پنجره‌های روبه حیاط و بازشوهای هوشمند تامین می‌شود. فضاهایی مانند نشیمن، آشپزخانه، سرویس‌ها و اتاق‌خواب‌ها با مقیاس استاندارد و عملکردی طراحی شده‌اند. رعایت اصول سازه‌ای در برابر زلزله و شرایط اقلیمی خاص مناطق محروم نیز از نکات کلیدی این طرح است.