این ویلا دوبلکس سنتی با ساختاری منحصربه‌فرد و بهره‌گیری از فرم هرم‌مانند، بازتابی است از ریشه‌های غنی معماری شمال ایران. در این طرح، به‌جای تقلید صرف از الگوهای مدرن، سبک بومی با زبان امروزی بازخوانی شده و بنایی خلق گردیده که همپای طبیعت می‌تپد. تقارن، سادگی فرم و استفاده از شیب زیاد سقف برای تطبیق با اقلیم پرباران، همگی از ویژگی‌های برجسته این پروژه هستند. چنین طراحی‌ای نه تنها پاسخی کاربردی به نیازهای امروزی است، بلکه حس نوستالژی و پیوستگی با محیط را نیز در خود دارد.
این ویلا با ساختار مرکزی و فرم هرمی‌شکل، برگرفته از سبک سنتی خانه‌های بومی مناطق شمالی کشور طراحی شده است. پلان مربع و آرایش شعاعی فضاها، هم‌راستا با اصل مرکزگرایی و ارتباط فضایی در معماری سنتی ایرانی است. سقف چهار شیب تند نه تنها پاسخگوی بارندگی شدید مناطق شمالی است، بلکه عنصر زیبایی‌شناسی برجسته‌ای نیز محسوب می‌شود. چیدمان فضایی با رعایت سلسله‌مراتب حرکتی از ورودی به فضاهای خصوصی انجام شده و آشپزخانه، نشیمن و فضای نشیمن میانی در هماهنگی عملکردی کاملی قرار دارند. پوشش‌ها، مصالح و رنگ‌های پیش‌فرض، با الهام از طبیعت و اقلیم منطقه، وحدتی بی‌نظیر میان معماری و بستر پدید آورده‌اند.