معماری پلکانی یا هرمی یکی از پاسخ‌های خلاقانه به نیازهای مسکن پرتراکم در محیط‌های شهری است که همزمان نور، دید و تهویه را برای ساکنان تامین می‌کند. در این طرح، فرم کلی ساختمان با عقب‌نشینی تدریجی طبقات، ساختاری هرمی را پدید آورده که هم با معیارهای زیباشناسی مدرن همخوان است و هم به ایجاد تراس‌های باز برای واحدها کمک می‌کند. انسجام حجمی و خوانایی فرم از ویژگی‌های شاخص پروژه است. ترکیب هندسه‌ی پله‌ای با ارتفاع‌گیری متوازن، نمایی پویاتر ایجاد کرده که از تکرار بصری پرهیز دارد. ریتم عمودی و افقی پنجره‌ها، نوعی هارمونی در ساختار پروژه ایجاد کرده‌اند. در این مجموعه، دسترسی عمودی در کنار مسیرهای حرکتی انسانی، به‌گونه‌ای سازماندهی شده‌اند که تعامل اجتماعی و حرکت‌پذیری آسان را فراهم می‌سازد. این سبک طراحی در عین انبوه‌سازی، کیفیت فضایی بالا و حس تعلق ساکنان به فضا را حفظ می‌کند. ترکیب سازه، نما و هندسه در این پروژه الگویی کارآمد و معاصر برای طراحی مجتمع‌های بزرگ شهری به‌شمار می‌رود.