منشور آتن و منشور ونیز؛ قلب قوانین مرمت جهان ✨
مقدمه 🎯
در دنیای میراث فرهنگی، دو نام همیشه درخشان‌اند: منشور آتن و منشور ونیز. این دو منشور مانند ستون‌های اصلی مرمت بناهای تاریخی در جهان شناخته می‌شوند. هر زمان مهندسان، معماران و پژوهشگران می‌خواهند اثری ارزشمند را احیا کنند، نخست به این منشورها رجوع می‌کنند. آن‌ها چارچوبی مشخص، اصولی دقیق و نگاه انسانی به تاریخ ارائه داده‌اند. اهمیت این منشورها فقط در قوانینشان نیست؛ بلکه در این است که نشان دادند احترام به گذشته، احترام به هویت است. پاورپوینت این پروژه، یک منبع کامل برای دانشجویان معماری، مرمت آثار تاریخی، پایان‌نامه‌ها و ارائه‌های دانشگاهی است. با مطالعه این فایل، شما نه فقط یک پروژه، بلکه یک مسیر حرفه‌ای برای درک استانداردهای جهانی مرمت در اختیار خواهید داشت.
منشور آتن – آغازگر استانداردهای جهانی مرمت 🏛️
منشور آتن در سال 1931 تدوین شد؛ زمانی که جهان تازه به اهمیت حفظ میراث گذشته پی برده بود. ایده اصلی این منشور بر یک اصل مهم استوار است: حفظ آثار تاریخی به همان شکل اصیل خود. محوریت منشور آتن بر جلوگیری از تخریب و تغییرات غیرضروری در آثار است. در این منشور، حفظ اصالت، مستندسازی، جلوگیری از تخریب، و احترام به بافت تاریخی تاکید شده است. این منشور اولین بار تعریف کرد که مرمت باید علمی، برنامه‌ریزی شده و مستند باشد.
این منشور تاکید می‌کند که مرمت، بازسازی سلیقه‌ای نیست؛ بلکه پاسداشت تاریخ است.
منشور ونیز – تکامل یافته‌ترین منشور مرمت جهان 🕊️
در سال 1964، متخصصان میراث فرهنگی از 23 کشور جهان در شهر ونیز گرد هم آمدند و منشوری جامع‌تر تدوین کردند. منشور ونیز نه تنها قوانین مرمت را به‌روز کرد، بلکه از نگاه صرفاً فنی فاصله گرفت و به ابعاد فرهنگی، اجتماعی و اصالت هنری بنا پرداخت. این منشور اعلام کرد که هر بنا بخشی از هویت جمعی یک ملت است و باید با احترام به تاریخ، مصالح، تکنیک ساخت و ارزش‌های زیبایی‌شناختی مرمت شود.
در منشور ونیز، هرگونه مرمت باید برگشت‌پذیر باشد؛ یعنی اگر تکنیکی به کار رفت، امکان اصلاح یا حذف آن در آینده وجود داشته باشد.