سردر باغ ملی یکی از شاخص‌ترین یادگارهای معماری دوره قاجار و پهلوی است که ترکیبی از تزئینات سنتی و عناصر نوگرایانه را در خود جای داده است.
این بنا با استفاده از آجرکاری‌های نفیس و کاشی‌کاری‌های رنگین، جلوه‌ای منحصر به فرد در فضای شهری تهران ایجاد کرده است.
سه ورودی اصلی و جانبی در طراحی این سردر، نشان از اهمیت تقارن و تناسب در معماری ایرانی دارد.
نقوش اسلیمی و تصاویر تاریخی بر روی کاشی‌ها، علاوه بر جنبه تزئینی، کارکرد روایت‌گرانه دارند.
ارتفاع و تناسبات بنا به گونه‌ای انتخاب شده که حس عظمت و شکوه را به بیننده القا کند.
ترکیب فرم‌های کلاسیک با جزئیات ایرانی، آن را به اثری ماندگار و قابل مطالعه تبدیل کرده است.
این بنا نه تنها یک ورودی معماری، بلکه نماد هویت فرهنگی و ملی به شمار می‌رود.
در طراحی آن توجه ویژه‌ای به جزئیات ریز و هارمونی مصالح شده است.