خانه تاریخی خلیلزاده در اردبیل، نمونهای شاخص از معماری سنتی ایرانی با تاثیرات قاجاری است که در آن هماهنگی فضا و جزئیات هنری به چشم میخورد. استفاده از حیاط مرکزی بهعنوان قلب تپنده خانه، با طراحی متقارن و دسترسیهای هوشمندانه، حس آرامش و همبستگی را تقویت میکند. ترکیب ایوانهای ستوندار و پنجرههای مشبک رنگی، جلوهای شاعرانه به نما بخشیده است. بهکارگیری آجرکاریهای ظریف و گچبریهای هنرمندانه، نشان از مهارت استادکاران دوره دارد. سازماندهی فضاها بهگونهای است که بخشهای عمومی و خصوصی، بدون تداخل عملکردی، از هم تفکیک شدهاند. تهویه طبیعی از طریق بازشوها و مسیرهای جریان هوا، محیطی مطبوع ایجاد میکند. تقارن در پلان و نما، حس تعادل و نظم بصری را القا میکند. این بنا نمونهای بیبدیل از پیوند فرهنگ، هنر و عملکرد در معماری ایرانی محسوب میشود.