عناصر و جزئیات معماری ایستایی به عنوان ستون فقرات هر بنا، نقش اصلی را در پایداری و استحکام آن ایفا می‌کنند. این عناصر شامل ستون‌ها، تیرها، دیوارهای باربر و اتصالات هستند که هماهنگی میان آن‌ها تعادل سازه را تضمین می‌کند. در سازه‌های بتنی، مقاومت بالا در برابر فشار و دوام زیاد، امکان ایجاد فرم‌های متنوع و انعطاف‌پذیر را فراهم می‌سازد. همچنین بتن مسلح با ترکیب میلگرد، ظرفیت تحمل نیروهای کششی را افزایش می‌دهد.در مقابل، سازه‌های فلزی به دلیل سبکی، سرعت اجرای بالا و قابلیت دهانه‌های بزرگ، گزینه‌ای پرکاربرد در معماری مدرن محسوب می‌شوند. اتصالات پیچ و جوش در این نوع سازه‌ها اهمیت ویژه‌ای دارند زیرا رفتار کلی ساختمان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. انتخاب بین بتن و فولاد بستگی به شرایط اقلیمی، نوع پروژه و الزامات اقتصادی دارد. در نهایت، توجه به جزئیات و کیفیت اجرای این عناصر باعث می‌شود معماری علاوه بر زیبایی، ایستایی و ایمنی لازم را نیز داشته باشد.